Εκθεση με εμπνευση απο το παλιο κινηματογραφικο φιλμ μικρου φορμα super 8. Προσπαθωντας να εντοπισει τα ορια αναμεσα στην ακινητη και την κινουμενη εικονα αλλα και τα ορια αναμεσα στο παρον ,το παρελθον και το μελλον που συνδεονται με την φωτογραφια, η Τιτα σπαζει την συνεχεια ταινιων,τις οποιες σκηνοθετει η ιδια , επιλεγει κ μεγενθυνει συγκεκριμενα στοπ καρε ,απομωνονοντας ετσι την κινηση και απαθανατιζει το μεγαλειο μιας ‘ασημαντης στιγμης’ . Σε αλλα ,παλι ,εργα ανασυνθετει συνειρμικα στιγμες απο την ταινια,επιλεγονταε μια σειρα απο στοπ καρε που δημιουργουν την αισθηση της κινησης ,οντας ακινητες εικονες. Το θεμα τους : Mια γυναικα! Το περασμα της απο το φως και το σκοταδι. αφιερωμενη στην μητερα της ‘…για το μελι που εσταξες στα καλοκαιρια της ζωης μου…σ ευχαριστώ’